เมื่อเอ่ยถึงนินจา สิ่งที่คนทั่วไปนึกถึงอย่างนึงคือดาวกระจายหรือที่เรียกในภาษาญี่ปุ่นว่าชูริเคน
ประเภทของชูริเคน มีมากหลายชนิดหลายแบบตามจุดประสงค์การใช้งาน และ เอกลักษณ์แต่ละสำนัก
แต่ก็ใช่ว่าถ้าขว้างชูริเคนเป็นแล้วจะต้องยึดติดกับแบบ เพราะควรจะใช้ได้ทุก ๆ แบบเมื่อรู้วิธีการที่ถูกแล้ว
ในโตกาคุเระริว ใช้ชูริเคนแบบเซมบัง ที่เป็นสี่เหลี่ยมเป็นเอกลักษณ์ และ ใช้โบชูริเคน (ชูริเคนแบบแท่ง)
ที่เหมือนกับในคิคุชินเด็นริว โดยวิชาการขว้างอาวุธนี้ถูกเรียกว่าชูริเคนจุสสุ
ชูริเคนไม่ใช่อาวุธที่ใช้เฉพาะสำหรับนินจา แต่ในอดีตซามูไรเองก็มีการฝึกชูริเคนด้วยเช่นกัน
โดยเป็นหนึ่งในวิชาที่เขียนไว้ใน Bugei Juhappan ทักษะสิบแปดประการของนักรบ
ชูริเคนขว้างไม่ยากโดยเฉพาะเมื่อผู้ฝึกเข้าใจในไทจุสสุแล้ว ท่าคิฮอนพื้นฐานต่าง ๆ
กลายเป็นท่าที่สามารถใช้กับชูริเคนได้ง่ายอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งคิฮอนแฮปโป และ ซันชินโนะกาต้า
พื้นฐานไทจุสสุจึงมีความสำคัญกับชูริเคนมาก ในบูจินกันการขว้างชูริเคนไม่ใช่แค่การยืนขว้าง
ให้ปักกับเป้า แต่คือการกลมกลืนร่างกายไปกับอาวุธ และ ดึงความสามารถของอาวุธมาใช้งาน
ในคลิปคือ ชิโดชิ Duncan Stewart หนึ่งในชิฮันของบูจินกัน สาธิตตัวอย่างการขว้างชูริเคนพร้อมกับการเคลื่อนไหวร่างกายในแบบต่าง ๆ ถ่ายทำที่บูจินกัน ฮอมบูโดโจ
